Beautiful After Breast Cancer Foundation

Prevention

Modern medicine is increasingly transitioning towards preventive care. This shift towards prevention has also been observed in breast cancer care in recent years, particularly with the discovery of the BRCA gene. Subsequently, multiple genes and risk factors have been identified. Depending on these factors, a personalized screening strategy can be chosen. Therefore, it is crucial to understand these genetic and risk factors.

Diagnosis

I was diagnosed with cancer ... This website serves as a portal designed to assist you and your loved ones in accessing personal information and finding solutions to your concerns.

The primary goal of this website is to offer guidance and support to patients as they navigate their journey toward recovery and improved quality of life. The "Diagnosis" section of our website is divided into two main categories. Firstly, under "Anatomy and Physiology," we provide fundamental knowledge about the breast. Secondly, in the "Tumors and Disorders" section, we delve deeper into various breast-related conditions.

Moreover, we aim to provide information to women who may be concerned about potential breast issues but are hesitant to seek immediate medical advice. Knowledge and information can often offer immediate reassurance if a woman is able to identify the issue herself and determine that no specific treatment is necessary. Conversely, we also strive to educate women who have received a diagnosis of a serious breast condition, such as breast cancer, and wish to approach their doctor well-informed and prepared.

Treatment

The treatment for breast cancer should immediately include a discussion about reconstruction. Our foundation has no greater goal than to raise awareness of this among patients and oncological surgeons. By making an informed decision beforehand, we avoid closing off options for later reconstruction while still considering the oncological aspect. Of course, survival is paramount, and the decision of the oncologic surgeon will always take precedence.

The "Reconstruction or not?" page contains all the information you can expect during an initial consultation before undergoing tumor removal. This page is comprehensive, and your plastic surgeon will only provide information relevant to your situation.

"Removing the tumor" details the surgical procedure itself. This is the most crucial operation because effective tumor removal remains paramount. We guide you through the various methods of removal, a decision often made by a multidisciplinary team comprising oncologists, radiologists, pathologists, radiotherapists, breast nurses, gynecologists, oncological surgeons, and plastic surgeons.

The "Breast Reconstruction" section includes information and illustrations of the different reconstruction options along with corresponding steps.

Revalidation

Those treated for cancer often need a long period to recover.

Cancer is a radical illness with a heavy treatment. Often, people have to deal with psychosocial and/or physical problems afterwards, such as stress, anxiety, extreme fatigue, painful joints, reduced fitness, lymphedema... This can have a major impact on general well-being.

There are rehabilitation programmes offered by most hospitals. We cover some of the major topics here.

Quality of life

Quality of life is a key factor in coping with breast cancer. Therefore, it is important to find coping mechanisms that work, which will be different from patient to patient. For some, it may be finding enjoyment in activities they engaged in prior to diagnosis, taking time for appreciating life and expressing gratitude, volunteering, physical exercise... Of prime importance, studies have shown that accepting the disease as a part of one’s life is a key to effective coping, as well as focusing on mental strength to allow the patient to move on with life. In this section we are addressing some topics that patients experience during and after treatment and we are providing information to address them.

Breast Conserving Surgery - General

Breast conserving surgery causes minimal gland disruption especially if combined with immediate glandular reshaping. However, the subsequent effect of radiotherapy can lead to significant distortion of the remaining breast. The skin and underlying soft tissues of the irradiated area becomes edematous, less vascular and scarred, with a tight, woody appearance. Fibrosis also occurs in the underlying muscles and remaining breast tissue, which eventually shrinks to some degree.


There is a change in both the shape and volume of the breast, which many patients find unacceptable. Although surgery to an irradiated breast is not recommended, the deformity can be so marked that reconstructive surgery, with the addition of well-vascularized tissue from outside the irradiated area, may be necessary.


Since the Milan trials of the early 1970’s there has been a trend towards breast conserving surgery. Modern breast reconstructive techniques were not available at that time and breast conservation was an attractive alternative to the radical or modified radical mastectomy. Unfortunately over the years, this over-enthusiasm with breast conservation has led to many substandard or poor aesthetic results. While the results can be excellent in patients with large breasts, many small breasted, thin women survive their cancer only to be faced with significant post-radiation fibrosis, glandular retraction and nipple-areolar distortion. In particular, wide excisions, of between one-third and one-half of the gland, lead to a poor outcome. Some very good results can still be achieved with breast conservation therapy but patient selection is critical.


The relationship between body mass index, breast size and tumor size is extremely important. Good results can only be obtained, without resorting to local or distant flaps, implants or other tissues (i.e. lipofilling), if less than 1/8 of the total breast gland is resected and primary closure of the defect performed. Neo-adjuvant chemotherapy can also assist in reducing the preoperative tumor size and increasing the number of suitable candidates for breast conserving surgery.


As ablative breast surgeons began to realise that the aesthetics of the breast were important to a woman after her breast cancer treatment, there was a move towards narrower excision margins. Unsurprisingly this resulted in a higher re-excision rate. Without plastic surgical support, it can be difficult to balance excising enough tissue around a tumour to obtain acceptable oncologic margins, with simultaneously preserving the natural shape of the breast. This is particularly true when one considers the challenge of predicting the long-term effect of post-lumpectomy radiotherapy.


Within plastic surgery we possess the reconstructive tools that allow the replacement of total or partial mastectomy defects. We can rearrange the breast gland or introduce new tissue into the resection cavity at the time of the ablative surgery to minimize the severity of contour changes. The availability of plastic surgeons as part of the breast conservation team gives the oncologic surgeon flexibility to pursue wider resection margins without concerns about unacceptable aesthetic results and therefore reduces the re-excision rate. With modern reconstructive procedures we can now provide the same oncologic safety but offer even better breast conserving surgery (BCS). The presence of a plastic surgeon in the breast clinic can therefore influence the way in which an oncologic (ablative) surgeon decides to treat breast cancer.


The wide range of BCS defects encountered by a plastic surgeon is the result of a number of variables including the orientation of the skin incision, the pre-operative breast size, the percentage of breast parenchyma resected, the location of that resection, the intensity and method of delivery of radiotherapy and a patient’s response to radiotherapy.


In both breast conserving surgery and a mastectomy, the orientation of the skin incisions are of the utmost importance. In the upper quadrants, circumferential incisions, in or parallel to, the circumference of the areola are recommended, to limit their confines to the area covered by a bra. In the lower quadrants radial incisions are acceptable. In later corrections these scars can be used to further adjust, reduce or lift the breast. The radial incisions can also be combined with a horizontal incision in the inframammary crease (fig. 1).

Fig. 1: Preferred incisions for Breast Conserving Surgery according to tumor location, helping to confine scars within the bra lines.

Er zijn verschillende reconstructieve mogelijkheden, afhankelijk van het gereseceerd borstvolume en de effecten van de radiotherapie (tabel I).

Het tekort aan borstvolume Reconstructieve mogelijkheden < 1/8 Directe sluiting, lokale flap van klierweefsel of lipofilling > 1/8 and < 3/8 Loco-regionale wekedelenflap afkomstig van de flank of de rug, lipofilling > 3/8 Huidsparende mastectomie en reconstructie met een vrije weefselflap


Een korte bespreking van de verschillende mogelijkheden:

  • Directe sluiting van het defect: indien het overgebleven klierweefsel voldoende soepel en goed doorbloed is, is een simpele verschuiving van dit weefsel mogelijk om kleine weefseldefecten in de borst op te vullen. 

  • Kleine lokale klierweefseltransplantaties: kleine stukken borstweefsel, vooral afkomstig van de onderzijde van de borstklier, kunnen gebruikt worden om kleine defecten of contouronregelmatigheden op te vullen. Het is een relatief korte en eenvoudige procedure die slechts kleine onopvallende littekens nalaat. Deze techniek wordt ook frequent gebruikt om een gelijktijdige lifting of verkleining van de aangetaste borst uit te voeren (fig.2). De lokale flappen met een willekeurig patroon hebben geregeld wondhelingsproblemen ten gevolge van de uitgebreide bestralingsletsels. Het is daarom soms noodzakelijk om regionaal of verder gelegen goed doorbloed en gezond weefsel te gebruiken. 

  • Transplantatie van weefsel van de rug of flank (loco-regionale wekedelen flappen): indien een deel van de buitenste kwadranten van de borst verwijderd werd, kan het defect het best worden opgevuld met weefsel afkomstig van de rug of de flank. 

  • Vrij weefselflappen: huid en onderhuids vetweefsel afkomstig van de buik, of minder frequent van de bil, kunnen vrij getransplanteerd worden om de volledige borst te reconstrueren. 

  • Indien de vorm van de bestraalde borst aanvaardbaar is, maar er een belangrijke asymmetrie tussen de beide borsten heerst, is het ook mogelijk om de andere, normale borst aan te passen. Dit kan gaan van een eenvoudige borstlifting tot een uitgebreide borstverkleining.

Het is belangrijk om te beseffen dat de reconstructieve mogelijkheden na borstsparende chirurgie niet beperkt zijn tot loco-regionale flappen of lipofilling. Wanneer de patiënte kleine borsten heeft, een brede lokale excisie noodzakelijk is of men kiest voor risico-reducerende chirurgie, is een huidsparende mastectomie met een primaire reconstructie eveneens een optie, voor zover geen adjuvante radiotherapie nodig is. Een recente studie heeft aangetoond dat in bepaalde gevallen (vrouwen met kleine tumoren die ook goede kandidaten zijn voor een borstsparende ingreep) een huidsparende mastectomie met een onmiddellijke autologe borstreconstructie, aanzienlijk betere esthetische resultaten bereikt worden, in vergelijking met een gelijkaardige groep patiënten die preoperatieve chemotherapie, een borstsparende ingreep en radiotherapie ondergingen.


Het is moeilijk om weefseldefecten in het bovenste-binnenste kwadrant van de borst te bereiken met loco-regionale flappen. Bovendien is dit gebied is ook moeilijk te reconstrueren wanneer de huid weggesneden is. Wanneer het defect niet kan worden opgevuld met lipofilling, kan men een huidsparende mastectomie met een onmiddellijke autologe borstreconstructie overwegen, wat ook het oncologische risico op lange termijn doet dalen.

Tijdstip van een gedeeltelijke borstreconstructie.

Helaas zien we in geval van een borstsparende ingreep, soms suboptimale esthetische resultaten na een onmiddellijke flapreconstructie en radiotherapie. Bovendien bestaat er bij een onmiddellijke partiële autologe borstreconstructie een risico op positieve snijranden en zijn er logistieke problemen om deze gevallen te organiseren in de dagen of weken na de diagnose van borstkanker.


Iedere vrouw die een onmiddellijke partiële borstreconstructie met een loco-regionale flap ondergaat en vervolgens geconfronteerd wordt met positieve snijranden, een vroegtijdig herval of een fibrose van de flap ten gevolge van radiotherapie, heeft in principe al één reconstructieve optie verloren. Dus nogmaals, een goede patiëntenselectie is cruciaal.


Wij bieden een onmiddellijke partiële borstreconstructie met een hervorming van het klierweefsel of met een borstverkleining aan indien het weefseldefect kleiner dan 1/8 van de borstklier is. Voor resecties groter dan 3/8 wordt een huidsparende mastectomie en een onmiddellijke reconstructie met autoloog weefsel of met een implantaat aanbevolen. Over het aanbieden van een onmiddellijke reconstructie in geval van een resectie tussen 1/8 en 3/8 kan gediscussieerd worden en wij verkiezen de uiteindelijke reconstructie uit te stellen tot 6 maanden na de voltooiing van de radiotherapie. In tussentijd kan men de vorm van de borst verbeteren door het overgebleven klierweefsel te remodelleren, de holte met een zoutoplossing of een tijdelijk implantaat op te vullen of men kan ook verkiezen de tijdelijke vervorming gewoonweg te aanvaarden. Door deze werkwijze toe te passen bewaren we de verschillende reconstructieve mogelijkheden en verbranden we dus geen bruggen.

Fig. 2: (a) Borstsparende chirurgie van een grote rechterborst. (b) Postoperatieve resultaten na een hervorming van het klierweefsel van de rechter borst en een klassieke borstverkleining van de linker borst.

 

Referenties